کات!
سه شنبه, ۵ آبان ۱۳۹۴، ۰۷:۵۷ ب.ظ
خدا اجازه نمی دهد!
کمی که از اوضاع خودم در فکرم و نه با فردی گله می کنم
گله میکنم از خستگی ها و...!
سریع حجت را بر ما تمام می کند!
که:
تو که وضعت خوب است!
این را ببین! این را هم ببین و این را هم...!
مثلا پسرک فلجی که هر روز کنار خانه اش نشسته و از کنارش می گذری!
این خسته تر است یا تو؟
همین برایم بس است!
خودت که میبینی رفیق...حاجت به بیان نیست...
ازین نازک نارنجی های بالای چشت ابروئه و امروز دلم گرفت و هر کس ارزش عشق را ندارد و ...! هم نیستم!
وضعم خوب است!
خوبه خوب...!!!
