ظلمت نفسی

نزدیک اذان شده ... رمضان است...

مصیبت، درد ، آدم را بزرگ می کند، سختی آدم را ارتقا می دهد اگر قدرش را بدانی

من اما دلم بسی روشن است، نمی دانم چه اتفاقی افتاده ولی انتهای دلم امید زیادی دارم، این امید جنسش فرق میکند

اصلا پدر و مادر در هر حالتی بهت درس می دهند، میخواهند سالم باشند، روی تخت بیمارستان باشند...

تازه دارد لذت نوکری برای پدر و مادر زیر زبانمان مزه می کند... برای دنیا و آخرتم کافیست خدایا سعادتی بده ...

اصلا الآن برای هر کاری باشد حس میکنم خدا هست و تمام، بس است هرچه به سمت غیر تو دست دراز کرده ایم

مولای من خودت را عشق است...

الهی و سیدی من لی غیرک، ظلمت نفسی...